کجای عزیزُم که دلوم تنگه واسه موی سیات با چین‌ چینای راه رفتنات

/ آهای دلوم تنگه برات پایْ چشمه‌ها ناز کِردنات/

آهای دلوم تنگه برات یارُم از بَرُم رفته سفر مو سر بذارم به کوه و کمر آهای عاشقایْ مونده در به در آهای گریه‌هایْ شو تا سحر یارُم بیاد تا از سفر براش بمیرُم بی‌خبر کجای عزیزم که مویُم توو خاک خُم بی‌تو غریب از طعنه‌هایْ حرفِ رقیب/

دلوم گرفته آی عجیب غریب مویُم، مویُم غریب/

دلوم گرفته آی عجیب یارُم از بَرُم رفته سفر مو سر بذارم به کوه و کمر آهای عاشقای مونده در به در آهای گریه شو تا سحر یارُم بیاد تا از سفر براش بمیرُم بی‌خبر